En sevdiği denizi izliyordu çok fazla konu düşünüp canlandırıyordu kafasında hepsini detaylıca düşünmeye devam ediyordu içlerinden bir konu vardı ki ne zaman sevdiği kadın aklına gelse her şeyi unutuyordu. İsmini duymak bile heyecanlanmasına sebepti. Hiçbir zaman söyleyememişti sevdiğini bir türlü cesaret edemiyordu. Onu görünce tutulup kalıyordu. Bir gün söylemeye karar vermek üzereyken aklına şu soru geldi benim sevgim karşılıksızsa ne yapardım ? Ona mı kızardım yoksa kendime mi? Sorularına yanıt bulmakta zorlanıyordu ama yine de onu sevmekten vazgeçemiyordu. Aşk belki de vazgeçmemekti. Bütün yollarını ezbere bilip belli etmemekti diyordu kendince. Bir hayale kaptırmıştı kendini. Onu düşünerek yine bir şiir kitabını eline aldı. Okumaya başladı."Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur."Bu sözü okuduktan sonra Turgut Uyar'a bir kez daha hayran kaldı devam ediyordu okumaya." İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım.En sevdiği sözdü. "Sevdiği kadını kendi göğü yapmıştı bu sözden sonra belki ikimiz birden sevinebiliriz diye içinden tekrarladı ama hiçbir zaman sevdiğini söyleyemedi korkusu onu kaybetmekti çünkü ne zaman birilerine duygusunu belli etse gideceğini biliyordu. Bundan dolayı hep yüreğinden sevdi. Bir an bile düşünmediği an yoktu hep ona kavuşabilmeyi ve sevdiğini söyleme hayaliyle yaşadı bir ömür. Bir gün kavuşabilmek umuduyla sustu bir ömür ve sevgisini belli etmedi. Sonra şu sözleri dile getirdi sevmek ve sevilmeniz dileğiyle. Hep çok sevin ve sevilin...