Aynadaki ben miyim? Uzanan el kimin? Soluk soluk bakan gözlerin, Ayaklar kendinden emin Öylece durmana veriyor izin. Oysa yorgun vücut, Bitkin beyin... Dayanamadı aynadaki kadın. Ağladı için için, Anlatmaya başladı Bir hayli müzmin... Ben yusuf değilim, kuyular derin Ben nûh değilim, tufan çetin Ben ben değilim, Kim bu, Kanadı kırık gökgüvercin? Bakıyorum, göremiyorum Sahi nerede kalbin? Görünmezliğe mi alışkın, yarası mı derin Ben ben değilim, Kim bu, Gözleri yorgun, elleri serin.