Lavinya Dergisi

DÜŞ/MEK
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

Yalnız uyanılan her sabah kadar eksik Yalnızlığı büyüten her gece kadar fazla Bir düştü yaşamak... Bir düşe sığınmak gecelerde Bir saati durdurmak en yakıcı yerinde... Daha çok, daha çok hüznü sevmek... Bir de yokluğun terli coğrafyalarına uzanan ellerini düşlemek Ve düşmek uçurumlardan... Uçurumlar ki gözbebeklerinde... Okşamak bir ruhu değmeden tenine Sevdayı bilmek yüreğinin derininde Bir gece yarısı vurmak yollara Savrulmak ömürden, yaşamak düşlerle... Bir de hasretin sıcağı vuran uzun yollara dalan bakışını düşlemek Ve düşmek yüreğine... Yüreğin ki her mevsim sızı içinde... Sızıları paylaşmak, Mevsimlerin sarhoşluğunda... İnanmak yeniden sevdaya, Deli bir yürek çarpıntısında... Ve en dipsiz uçurumların düşünde... Payıma tek düşen; Yeniden düşmek yüreğine...