Ara sokakların birinde kalmış harika ve eski bir kütüphanenin tozlu raflarında duran sessiz bir kitabım. Kapağım bazı kitaplar gibi çok renkli ve ilgi çekici değil. Eğer kapağına bakarak kitap seçen biriysen beni seçme ve okuma ihtimalin pek de olası değil. Reklamımı ve pazarlamamı yapan yok zaten. O yüzden adımı duyma olasılığın da pek yok. Yolun düşerse bulunduğum tozlu rafa ve elini atacak olursan kitabıma, öncelikle sıcaklığımı hissedersin. Hoşuna gider bana dokunmak ve sana hissettirdiklerim büyük ihtimalle bu sessiz kitabı okumak istemene neden olur. Açarsın bu bağırmayan ve kendini göstermeyen kitabı ve bu sessizliğe dalıp gidersin. Bu kitap o kadar derindir ki okumayı ve anlamayı başaramazsan eğer boğulup gidersin derinliğimde. Bir anlamaya başlarsan beni çıkamazsın kolay kolay ve bırakamazsın bu kitabı elinden. Şaşırabilirsin beni keşfettikçe. Kapaktan da hiçbir şey anlaşılmıyormuş diyebilirsin. İyi ki el atmışım bu kitaba dersin. Okudukça sayfaları daha hızlı çevirmek için daha çok istek duyarsın ve okudukça daha çok zevk alırsın. Belki kendinden de bir şeyler bulursun bu kitapta; bazen de dünyayı benim gözümden görürsün. Kapak-içerik ile ilgili önyargılarından biraz olsun kurtulursun belki. Başkaları da okusun bu kitabı diye tavsiye bile edebilirsin bir gün kim bilir.