Zamanın görünmez fıskiyeleri Söndürür bütün kalp yangınlarını Yıllar yılı susmamış alevleri kurutur Sözcüklerin yatağında... Ve küle döndürür anıları Yavaş yavaş Döne döne... Dünyanın hissedilemez zamanı İçine işliyorken, Son bakışların yıldırım hızı... Yağmurlar karışır Birkaç damla gözyaşına, Yeşillenir yeniden dünya Zamanın sularında... Yavaş yavaş Döne döne... Zamanın suları tükenince... Dünyayı durduran sessizlikte... Gök gürültülü bir iç seste... Yokluğun serin tebessümünü Yerleştirirken eksik yüzüne, Alışırsın her şeye... Yavaş yavaş ve Döne döne...