Yeryüzünde varsa bir gerçeklik; ölmek Kimisine kolay; kimisine zor. Alır ansızın tatlı bir rüyadan. Kâbusu yaşıyorsan yalvarırsın ölmek için. Ya da gerek duymadan atlarsın boşluğa. Öyle ya da böyle Gidecek başka yolu yok insanın. Her gün göçüp gider sürüsüne insan. Yeri geldiğinde en yakınını alır. Onunla öldüğünü sanırsın. Düşünerek hareket etmeye başlarsın. Bir daha nasıl olacak derken. Fark etmeden unutulur ölüm. Sanki seni bulmayacak ölüm. Ölüm kolaydır aslında gidene. Kalana zor. Acılarla nefes almayı öğrenirsin tekrardan. Yaşamanın verdiği zorluklar Teker teker sırtlanır gelir ölüme denk. Yaşamak sana ölümü unutturur. Oysaki üstündeki kefen bile gelmez seninle yolculuğa. Yaptıkların bazen de yapmadıklarını alıp gidersin. Gitme vakti geldiğinde... Bir anda yüzleşir insan Tokat gibi çarpar yüzüne. Adalet gösterir kendini; Dolar kollarına terazisini. Keşkelerle devam edersin yoluna Keşke yapsaydım yahut neden yapmadım.