ÖN BÖLÜM: Sessizliğimi dinle biraz sensizliğimden başlayarak... Bir şehrin bütün yalnızlığının ortasında Karanlık yoruyor kalbimi Ansızın ürperiyor içim Bir yağmur başlıyor Yanından gökyüzüme kadar Aklımın en ücra köşesinde Birden beliriyor yüzün Ne görsem her tarafını kaplıyor hüzün Göremediğim gözlerinin dışında Yılıyor kalbim her hayalden Yıkıyor gözlerin her şeyi Gözlerinin farkı var mıdır en şiddet veren zelzeleden? Bir şiir vûku buluyor Kalbimden, kalbinden Ayrılık desen değil Kavuşmak hiç değil Bir şiir doğuyor Bir belirsizlik çemberinin içinden Bir şiir ki adın gizli her satırda Bir şiir ki yüz sene kalır hatırda Bir şiir doğuyor sesinden İçime vuruyor güzelliği Özlemi bitmek bilmiyor Sonra yalnızlığıma yalnızlık ekleniyor Büsbütün ümitsizliğimin içinde...