Lavinya Dergisi

UZAK DENİZ
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

Deniz çok uzaktaydı... Ve ben denize sıfır hayaller kuruyordum, Issız bozkırın ortasında... Bir de uzak dağların arasından gözlerinde batan güneşin hayalini... Deniz çok uzaktaydı... Ve ben derinlerine daldırdığım bakışlarımı özlüyordum, Düşlerimin uçurumunda... Bir de aykırı coğrafyalardan uzanan sessiz ellerini... Deniz çok uzaktaydı... Ve ben kıyısında oturup derinlerine atamadığım, Göğsüme batan tüm taşları içime atıyordum, Ruhumun dalgalarında... Bir de çiçekler gibi büyüttüğüm zarif sevdayı... Deniz çok uzaktaydı... Ve ben serin sularında, yüreğimin dinmeyen ateşini söndürmek istiyordum, Mehtabın sancılarında... Bir de karanlık geceleri aleviyle aydınlatan yüreğini... Oysa denize sıfırdı hayallerim; Biraz deniz kokusu gecede... Lacivert gökyüzünde parıldayan birkaç yıldız... Bir de çakmak çakmak gözlerin, gözlerimde... Aydınlık bir şiir olmaya yeterdi gecede... Deniz çok uzaktaydı... Ve ben sadece uzak bir sevdayı süslüyordum şiirlerle bu gece de...