Hayat olumlu ve olumsuz bir sürü duygu yaşatır bizlere. Herkes de payına düşeni alır. Kimi zaman mutlu hissederiz, kimi zamansa mutsuz ve buruk. Bazen ise şöyle olur: Uğruna o kadar emek harcadığın ve acı çektiğin hayalin başka insanlar istemediği ya da emek harcamadığı halde başkalarının hayatında vücut bulur. Senin hayalin başkasının hayatında gerçekleştiğinde ikinci el mutluluklar yaşarsın, birinci el buruklukla beraber. İkinci el mutluluk nedir? Mutluluğun esas sahibi sen değilsindir, karşındaki şahıstır. Yani onda varken sende yoktur. Sen onun adına mutlu olursun, gerçekten de olursun ancak kısa bir süre sonra başlarsın sorgulamaya ‘İyi de güzel de bende niye yok? Niye benim dileğim gerçek olmuyor? Bunlar benim hayallerimdi. Onların böyle bir isteği ya da hayali bile yoktu. Madem bu kadar kolay. Neden bana bu kadar zor?’ O anda ikinci el mutluluğun yerini birinci el burukluk alır. Eee bu kadar işte. Adı üstünde ikinci el, gerçek sahibi sen değilsin ki onun kadar mutlu olasın ya da bu mutluluk uzun sürsün. Senin elinde acı, ağırlığıyla seni ezen ve derinden hissedilen burukluk ve mutsuzluk, artı hayalkırıklığı ve bunların sonucu olarak da öfke kalır. Ve sen dersin ki Calimero gibi ‘Ama bu haksızlık ’ . bu haksızlığın farkında bile değildir birinci el mutluluk yaşayanlar. Bu arada kaderi bu şekilde sorgularken kendini daha da kötü hissedersin. Sorgularsın hayatı ama sorgulamak hiçbir işe yaramaz çünkü karşında sorularına direkt cevap verecek bir muhattabın yok. İkincisi kıskançlık hissettiğini düşünüp kendine kızarsın ve bu şekilde düşünmek istemediğine karar verirsin. Ve hayat devam eder birinci el ve ikinci el mutluluklar ve birinci el burukluklarla