Mağlubiyetler yontuyorum zamanın kertelerinden Küfürler pencerem temiz hava aldığım Açıyorum mütemadiyen Bu dünyanın dolusu dolu boşu boş Kimse artık yasaların emrini dinlemiyor Kurdun geçtiği yerlerde Pembe havalarda kutsal duygular Çocukluğumun yorgunluğu da geçmiyor Baharın kenarında gölgem Ateş öz evladı pişmanlığın İçimde tanrısal bir boşluk kendini avutuyor Evlat edindim berduş bir kenti Har topluyor boşa aşınan bakışlarım İnsan yüzleri buzdağı Deniz köpürdükçe sözleri küçülüyor Şu sahtekar parlamento uzantılı yollar Yalanın sahibi şehir şehir dolaşıyor Seçim zamanları değil her zaman İğdişli sesim bir işe yaramıyor Maddeler halinde sövmek istediklerim var Şimdi sararmışım güneşin batışında İçim kan topluyor