Siz hiç bir ilişkide orta yolu ararken kayboldunuz mu? Ben kayboldum. Orta yolu bulmak kolay sandım ve kendi payıma düşeni yaptım ama pusulam beni yanılttı. Orta noktada buluşmak için yol aldım, gittim gittim ve bir dönüp baktım ki, az ve uz gitmemişim, bayağI gitmişim. Orta noktayı oldukça aşmışım. Etrafıma baktım hiçbir yer ve hiçbir şey tanıdık değil. Aldım elime dürbünümü ve etraflıca inceledim orta nokta sandığım noktayı. O kadar uzaklaşmışım ki ana vatanımdan, buralar yad eller olmuş farkına varmamışım. Ben kendi sınırlarımın çok dışına çıkmışım ve yabancı topraklara girmişim. Her şey çok uzak ve her şey yabancı kokuyor bana. Kendimi çok yalnız hissettim. Pusulam nasıl bu kadar şaştı diye düşündüm durdum. Ne olmuştu ona? Dürbünümle ilişki içinde olduğum kişiyi ararken anladım olanları. Ona kendime olduğumdan daha yakında bulmuştum kendimi. Şaşan buydu. Karşımdaki kişi orta noktaya gelmek için gereken mesafeyi katetmek yerine arada bir yerde durmuş ve manzaranın tadını çıkartırken ben onun da alması gereken mesafeyi almıştım. Ya onun da pusulası bozuktu ya da pusulayı yolun bir yerlerinde atıp gitmişti ki bir mazereti olsun. Belki de herkesin orta noktası farklıydı, gerçekten de orta değildi onun orta sandığı nokta ya da gelebileceği mesafe sadece bu kadardı. Ama benden bu kadardı artık ben orta noktayı aşmış, elimden gelenin fazlasını bile yapmıştım ve karşımdaki benim kat ettiğim mesafenin yarısını bile katetmemişti. Zaten etseydi buluşma noktamızda buluşabilecektik. Olan olmuştu maalesef ve ben kendime bile yabancılaşmıştım. Ben buralara ait bir ruh değildim ve asla da ait olmayacaktım. Kendi sınırlarıma dönmeye karar verdim ve bu arada karşımdaki kişinin bu yolda bana hiç de eşlik etmeye niyeti olmadığını da anladım. Gerisin geriye gittim bir başıma ama tanıdık topraklara girdim sonunda ve yalnız bile olsam yüzümdeki tebessüm ve kalbimin çarpışı anlatıyordu bana her şeyi. Evime dönmüştüm, kendime gelmiştim sonunda. Hoş buldum :)