İnsanız ya meyilliyiz en afili yanlışlara. Yapsak ya iki üç yanlış daha. Zaman sen beni çağırsan, yanına geleceğim süre kadar hızlı geçiyor. Kırsak ya kalplerimizi tam orta yerinden, iki üç defa daha. Çok mu doğruyuz? Neden, ne için bu kusursuz olma çabası? Olsak ya birlikte, kusursuz dizilmiş bütün çarkların çomağı, İki üç defa daha. İki üç defa daha sarsam ya belini kollarımla kavrayarak. Tutsam ya ellerini, öpsen ya ruhumu yirmi birinci gramından. Koyulsak ya birlikte bir tramvayın arkasına, iki üç defa daha. Sarılsan ya bana, kursak ya hayallerimizi tekrar tekrar hiç olmazlara. Aklımı yitireceğim. Aklımı yitireceğim. Aklımı yitiriyorum, iki üç defa daha. Akılsız olsak ya birlikte, atlasak ya köprülerden, dans etsek ya kimsesiz sokaklarda iki üç defa. Bir defa daha, yalnız bir defa daha, sızıversen ya gözlerimden kafamın içine. Aklım olsan ya sen benim. Kafamın içinden, kalbime doğru inip, seninle içilen bir yudum şarap gibi sarhoş etsen ya beni. Yapsak ya bütün bunları, henüz yapabiliyorken. İki üç defa daha. İki üç defa daha. İki üç defa daha.