Ve bir de hayatımızda ölüm diye bir gerçek vardır:

Ansızın gelir ve tarumar eder tüm koca yılları...

Giden midir yoksa kalan mıdır hüznü hisseden?

Biri berzah alemine doğru uzun bir yola girerken geride bıraktıkları ise hüzünlü anılara mahkum olurcasına gam ve kederi yaşıyorlar...

Yıllar ne de çok şeyi alıyor insanlardan...

Ne de çok anlamsız kılıyor bazı şeyleri bu hayatta;

Ölüm gibi, ayrılık gibi ve daha gurbete dair nice cümleye hapsediyor kendi içerisinde...

Bilmem ki kaç asır ve yüzyıl geçse dahi insanın bilip de kabullenmediği en önemli ve en acı gerçek belki de ölüm...

Belki de o yüzdendir şairin bu sözleri;

‘’Bağlanmayacaksın bir şeye öyle körü körüne o olmazsa yaşayamam demeyeceksin, yaşarsın çünkü...

İlle de bir şeyleri sahiplenmek istiyorsan çatıların gökyüzüyle birleştiği yeri sahiplen"...

Sevdiklerinize sonsuz ayrılık olan ölüm gelmeden siz de şimdi sımsıkı sarılın ve kıymet bilin; unutmayın ki hayat yaşamak ve bir şeyleri dert etmek için çok kısa...

Hepimizin bir gün kapısını çalacak bir ölüm var.

Ve sizi Cahit Sıtkı'nın dizesiyle baş başa bırakıyorum;

"Neylersin ölüm herkesin başında

Uyudum uyanamadım olacak

Kim bilir nerede nasıl kaç yaşında

Bir namazlık saltanatın olacak

O musalla taşında..."