Bir kadın var hayalimde. Rengarenk tülden saçları savruluyor rüzgârda. Meydan okurcasına bakıyor göğe, güneşe. Bir kadın var hayalimde, ismi Leyla. Kimsesizler mezarlığına gömülmüş bedeniyle, yaşadığı acılar çıplaklığını delmiş duruyor karşımda hoyratça. Bir kadın var hayalimde, sırtında hayatın elinin izi. Kör bir namlunun ucunda kaybetmiş sevdiğini. Ela gözlerinde sönmüş hareler yasla dans ediyorlar sanki. Bir kadın var hayalimde, Aslında ne kadar da senden, benden, bizden. Saklamaya çalıştığımız bütün gizlerimizden bulanmış elbisesi her bir renge. Ve bir kadın yok hayalimde binlercesine bölünen. Acımasızca dövülen, aşağılanan, kötü gözle görülen. Sadece KADIN olduğu için hayatın acımasızlığını omuzlarına yer edinen.