Sarmaşıklar dolanın taze fidanların boynuna Özgürce kanat çırpın kuşlar Çiçekler ayı taşısın koynunda Yavru ceylanlar gömülsün otlara Kurt ulumaları boğdu uçak seslerini Taşlar yar olsun yağmura Yolları kaplasın yeşil otların yürüyüşü Sebzeler meyveler dilediği gibi büyüsün Solgun durmasın baygın balıklar Sular serinleyin Kurtuldunuz kaptan bidondan atık naylonlardan Dallar budanmadan kucaklıyor gökyüzünü Mezarlıkta insanlara gülüyor toprak Karıncalar durun acele etmeyin Dünyayı yönetsin bakımlı buğday tarlaları Hiçbir logar taşmasın insan pisliğinden Kaldırım taşlarının arasına dolsun çimen kokuları Meydanlarda savaş değil kuş izleri Küçük bir veba eve gizlemiş yüzleri Serçeler damlara çıkın Sesi olun kimsesiz yaylaların Gökyüzü aydınlansın Sustu zehre boğan fabrika bacaları Telaş yalnız bıraktı kalabalık yolları Sokaklar kimsesiz Okunmayan köşe yazıları gibi Ormanlardan dağlara uzuyor Özgürlüğün ana damarı Saksılardan kurtuldu çiçekler Temiz hava şehirlere girdi -belki bin yılda bir olur bu- Binalar suskun, dükkanlar kapalı Güneş batıdan da görülüyor dolu balkonlarda Çay dostu ikindi vaktinde Duru sular ormanların uykusu Yollarda hızlı sürüş izleri tükendi Suçlar sahipsiz kaldı Yuvasında keyfince besleniyor kuşlar Günahın müşterisi kalmadı Dağlar, sular, ağaçlar iyileşti Örtülü günler taşıyoruz geleceğe İnsanlık yasta, insanlar hasta Yüzümüze kapandı ruhu bozuk kapılar Kış geçti, mart yok nisan yok Bu baharda insan yok