Karanlık bir fırça aydınlatır bir resmi Evlere sığmayan ıssız odalar kara bahtımız Bilmem kaç zamandır böyleyim Bir fırtına vurdu beni Kaygı, yılan ıslığı gibi sessiz yıkıcı Vaşaklar karlı bozkırları yürütüyor Yeni kelimeler öğrendim eski aşklardan Pişmanlık bir başvuru kaynağı Meydan Larousse’a rakip olur diyorlar Gökler uçurtma sayfası gözlerimde Derimde susar gizli yaralar Ay ışığı geçiyor yağmur bereli Annem siper her savaşımda sığındığım Cumartesi gecesi çiftleşiyor yasaklarla Yeni neslin mazbatası işsizlik Sokakları dolduruyor Issız bir İstanbul sabahı zamanlar kabul oluyor Ben yalandan anlamam çünkü Didik didik ediyorlar dünyayı Kutsal adlar da bana yetmez Bir sevi biriktiriyorum içi senle dolu