Perişan haldeyim fukaranın suratı gibi Eski bir mektubun Acınası izi çekmecemde Kendini kapatıyor Adresi hüzün yüklü meseleler Yakama yapışıyor üstelik ellerim zindan duvarı Affet Liza susmalıyım Kağıtlar çocukluğumu uzattı bana geçmiş başlıyor Sesimde titriyor yüzün Ki gözyaşlarım dikmiş yırtığını kaçacak delik arar Raflarda bir uzaklık buruşuyor Neden gökyüzünden asılır boyalı kuşlar çocukça Hatıraları getir gömütlerin başına Sesim çatlıyor seni düşündükçe ötesini göremiyorum İsimlerin zihnimde izi kalmaz bilirsin Ölümün ürpertisi soluğumu kesti Ellerimi kurban ettim sen gidince Körelmiş kış akşamlarına yolları toplayarak Bil ki Seni yad eden bu mektup Yaralı harflere sırıtan birinin avuntusudur Sen şimdi başkasına süslen Kederi bana uzatıyor Sararmış çekmecem.