Yapamıyoruz , beceremiyoruz... Kalp kırmak için adeta bahane arıyoruz, neden bunu yapıyoruz . Neden gönül alanlardan değiliz ... Şöyle bir baksak etrafımıza , hayatın ne kadar kısa olduğunu anlayacağız da , bakmaya korkuyoruz evet korkuyoruz .Çünkü nelerin bizleri beklediğini , ansızım bir gün çekip gideceğimizi biliyoruz .. Sadece görmezden geliyoruz ama nereye kadar ... Sahi sen en son ne zaman gönül aldın ? Şuan ben de düşünüyorum da gurur yapıyorum çoğu zaman, en sevmediğim huyum bu belki de .. Bazen yanlış olduğunu bile bile yaparsın ya ben de öyle yapıyorum . Hadi ben itiraf ettim ,sen de itiraf etsene kendine ... Belki de en çok sevenlerimizi kırıyoruzdur , ne de olsa sevdiklerimdir diyorsun kırılmaz ki bana diyorsun ama hiç öyle olmuyor .. Biz sevdiğimiz kadar insanız .. Kibirle atığımız her adım , sevgimizi ve insanlığımızı kaybettiğimizin kanıtıdır. Sevginin en büyük düşmanı bencillik ve anlayışsızlıktır . Lakin bizler , nefret dolu hırsımızdan vakit bulup bunları düşünemiyoruz bile .. Goethe ;'SEVDİKLERİNİN KUSURLARINI HOŞ GÖRMEYEN SEVMİYOR DEMEKTİR ' ne de güzel demiş . Sevdiklerimizin kusurlarını görmezden gelelim . Senin kusurlarını görmezden gelen var UNUTMA .