Lavinya Dergisi

KUSURUN ÖTESİ
Alper COŞKUN

Kırk yıllık hatırına bitmez özlemimdir, bakışında ıssız dolaşmamın nedeni.

Şuurun kıyısında
Hırpalanan kusurlarıyla
İnfazı var bir gerçeğin.
Gazeteler, manşetler
Bağırmakta avaz dolusu.
Hatırlamıyorum, anlamıyorum.
Kim bu insanlar, kim bu yargıç?
Neyi yargılıyor, benden farksız olanlar?
Kimin doğrusu benim yanlışlarım?
Konuştum,
Ses çıkmadı.
Sustum,
Konuşuldu.
Hatırlamıyorum, anlamıyorum.
Kim bu insanlar, kim bu yargıç?


Bir veresiye defterinde kabarmış özürlerimiz.
Esiriyken aynı Tanrının
Ne cüret bu gidişin.
Oysa nice dualar etmişimdir,
Belki gece, bazen gündüz.
Esiri olmuşumdur hayalin.
Bir rüya görmüşümdür;
İçinde sen, içinde hayalin.
Bu denli çaresizlik,
Kim olsa görmemiştir.
Bu denli bir hayali,
Kim olsa sevmemiştir.