Lavinya Dergisi
DEVRİM
Mehmet KEKEÇ
Tutsak kaldı dudaklarının arasında, Yüreğinin esaretinden kurtulamayan Seni Seviyorumlar.
Kelimelerin ayak sesleri
postalları ile bastırır beynimi.
Düşüncelerin tiz çığlığı kulağımı tırmalar
Acı tatlar zamana sinmiş
Kasımın kapısı Aralık şimdi
İçimde devrim gibi bir ayrılık var...
Kanatları altında gökyüzünün
gül rengi akşamlar kurur şehirde.
Bulutların yükü ağır
kuraklık yalnız suya yük değil!
Sîneler ülkesine de sızmış yokluk,
tarih tekerrür eder bu ilk değil!
Şahika kahkahalar yükselirken
odasından genç kızların,
kiminin içli ağıtı sessizliğe karışır
misâl bir adamın kalbi ölümün eşiğindedir
balçıktan düşünceler içinde erir...
Mevsimlik göçer uykusunda fil
kanatlanmıştır sanki ebabil!
Yanaklarında çukur, düş sarhoşluğundan
gülerek ağlar, ağlayarak güler kayıp ruhu
uyanır ateşler içinde uykusundan...
Kırık ezgilerin nakaratı
içimde hüzzam çığlıklar büyür
yerleşkesinden derdest edilip kovulmuş
cüzzam artık gökyüzü
yaşayamadığı hayatların yorgunluğundan...