Lavinya Dergisi
HASTA...
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Ağır aksak bir kaç adımla,
Koşarak geçtiğim bahçelerin yanından,
Yine yıllar sonra koşmaya meyilli kalbim,
Ve bedenim nefes nefese,
Yine kendi etrafında dönen bir rüzgâr gülü,
Edası bin cihana değer bir çalım,
Yollar eskimiş,
Evler ağaçtan,
Örtme bir kaç haneden sonra,
Yine tuğlalı binalar inşa edilmiş,
Her şeyi değiştirmiş insanoğlu,
İçi hâlâ eski,
Her şeyi çirkinleştirmiş insanoğlu,
Bazıları hâlâ ötelerden bile seçili,
Bahçeler aşılanmış,
Ağaçlar hasta,
Gökyüzü dillere düşmüş,
Bulutlar yasta,
Yağmur içine yağmış,
Toprak son avazda,
Kaldır başını ve dinle kuşları,
Bir tek gerçek kalan onlar,
Korkudalar,
Ve yakarışlar...
Eskiye bir şiir yazmıştım,
Mısralar kaçmakta,
Kelimeler sokakta,
Anla işte içim,
İnsanlar hasta,
Zaman hasta....