Lavinya Dergisi
BENİ ÖLDÜRECEKSEN…
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Beni öldüreceksen şayet
Bu gece öldür
Yarına çıkarsam ben
Ben olmaktan vazgeçerim
Sen olan yanım kangren oldu olacak
Beklemek zindanıymış insanın
Bir kadını böylesi beklemek
Döküldü şimdi gözyaşlarım avuçlarıma
Söküldü tüm ciğerim yerinden
Kaçıp kurtarmalıyım kendimi bu cendereden
Sen olan yanım kangren oldu olacak
Ben bu yarayla daha yaşayamam
Anla ve gör halimden
Gör ki bitsin
Bitsin bu çıkmaz sokağın buhranı
Fırtınaları dinsin şu gecelerimin
Aynadaki gördüğüm adam
Gülsün ya da ölsün artık
Ortası olmaktan sıkıldım
Bir yeri gözlemek ya da özlemek
İkisi de ölüm benim için
Görmedikten sonra özlediğini
Yahut sevilmedikten sonra gözlediğini
Yaşasan ne fayda
Gülsen ne fayda
Oysa biraz umut ekerdim geçmişte
Yine bir şeyleri hep kendim toplardım
Arsızlığım belki sevgisizliğimdendi
Bilmezdi o kadın
Görmezdi ki beni
Neyi severdi sahi
İki dudağında yanan sigarayı mı?
Yine iki dudağında yanan sigara olmak isteyeni mi?
Dehşet sorular bunlar
Ve tehlikeli sular
Atladım bir kere artık
Yüzme bilmem ben hanımefendi
Gerekte duymuyorum zaten
Ölümlerden ölüm beğendim kendime
Ölümlerden en beteri
Boğularak ölmek derdi bir büyüğüm
Yanlış!!
Ölümlerden en beteri
Sevilmeyi beklemekmiş meğer
Umarsız bir kadın tarafından
Çaresiz ve umutsuz
Yine de hayali güzeldi
O sigara tanesi olmanın
Pakete sığmayan sevinçlerimin
Dudağına değdiğinde alev alacak kalbimi
Yerinden çıkarmışçasına saran sevginin
Bilmedin ve bilemezsin
Sevildin mi böylesi?
Sanmam
Yine de görmezsin
İnsan bilmediği bir şeyi anlamaz
Hissetmediği şeyi de görmezmiş
Senin bilmediğin ben miyim yoksa sevgi mi?
Senin hissetmediğin sevgim mi yoksa varlığım mı?
Tehlikeli sulardayım hâlâ
Biraz boyumdan büyük işlerdeyim
Bu işler beni bitirir
Bu su beni boğar
Boğulmak üzereyim
Düşüncelerimin içinde
Kurtarma beni
Dedim ya
Beni öldüreceksen şayet
Bu gece öldür
Yarına çıkarsam ben
Ben olmaktan vazgeçerim…