Lavinya Dergisi
ÇIK AKLIMDAN…
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Çık aklımdan...
Bir damla gözyaşıyla süzül dudaklarıma
Heveslerini kursağımda bırak
Sevgimi kül tablasının sol ucunda söndür
Doldursun dumanı ciğerlerimi,
Külü bedenimi...
Çık aklımdan...
Gereksizce hüzne boğma hatıralarımı
Hesaba çekme an be an zayıf kahramanımı
Peşinden sürükleme onca yarınları
Koy bi uçurtmanın üstüne,
Gönder gökyüzüne hayallerimi
Çık aklımdan...
Umuduma ilişmesin kara bulutlar
Şimşekler yerine gökkuşağı çeksin üzerine içimdeki çocuk
Ağlamasın olur olmaz yerde aniden ve habersiz
Koyversin çay tabağının kenarına hüznünü
Sessizce çekilip kenara
Uykusunda huzurlansın ruhu
Çık aklımdan...
Delirmek üzereyim bu zekiliğin içinde
Kaybetmeyi gerektiriyor bu oyunun kuralları
Beklemeye itiyor bir kenarda
Ve elleri bağlı,
Ve gözleri sokağın başında
Ve ufak bir sese ayarlı
Çık aklımdan...
Yanılt tüm bildiğim doğruları
Yanlışlar seninle doğruluğa erişsin
Otursun kelimelerimiz boğaza karşı karşılıklı
İçini döksün, içimi görsün...