“Ruhumda savaş var sevgilim. Sen bu savaşı dindirensin. Sen benim sokaklarım, yazdığım yazılarım, dinlediğim tüm şarkılarımsın. Gönlümde açan yaraya merhem olansın. Sen yarım kalan her şeyi tamamlayansın. Aramıza şehirler girmesine izin verme sevgilim, kaderimizi tesadüflere bırakma. Zamana esir olup yarım kalmayalım. Çünkü sen yoktun, bir yanım hep eksikti. Sen yoktun, benim ruhumdaki savaşlar dinmedi, sokaklar bana zifiriydi. Sen yoktun, ben yazdığım her cümlenin başında ağladım sevgilim. Sen yokken ben hep yarım kaldım. Şimdi sen geldin, tüm ışıklar yandı. Yüreğimde umutlar öyle bir filizlendi ki, gönlümce olmayana bile umut bağladım. Sabahları mutlu uyandım, aynadakini sevmeye başladım. Sevgilim sen geldin, kalbim bir daha gözyaşlarımla ıslanmadı. Sen yokken bir tümseği geçemezdim, seninle dağları aştım. Şimdi sen iste, uğruna bin şehri yakayım.”