Lavinya Dergisi
SEVGİYE YOLCULUK
Her şey sevmekle başlar,
Seni, beni, bizi, her şeyi...
Bir şehir bir insan bir hayvan
Anlam kazanır gözünde tüm yaşayan.
Kusurun içinde kusursuzluk yaratan,
Gözünle görmediğin anlamdadır tüm var olan;
Dürüstlüğün dizinin dibinde hissedilen hakikattir sevgiyi gerçek kılan.
Öğretir bana zor insanlar sevmeyi,
Ardından gelir çalısı, kuşu, kirpisi, sineği, böceği.
Birin içinde birlik olamadıktan sonra;
Neye yarar kendini perişan ettiğin bu sevgi.
Görünende değil görünmeyende gizli,
Güven duymadan yapılan ibadet gibi,
İçi boş, vaat edilen kalplerin sevgisizliği...
Kendini bilmekle başlar sevginin kapasitesi,
Kendini bilmezler kimseyi sevemez ki...
Aşk-ı arar kendine yabancı, kalplerde mülteci;
Sevgiyi kumar yapandan faydalanır meyhaneci...
İnsan kendini tanısa şelale olur sevgisi,
Dönüp kendini kurcalamayan korkağın veraseti,
Yara olur kalpten kalbe kendini bilmezin sevgisi.
Gelir geçer nesiller boyu yüreklerin dinmez sancısı,
Ona buna dağıtılıp sadakalaşmış sevgilerin hası.
Yeri geldiğinde var olmayan, kalbe ağırlaştırılmış müebbetin ağrısı,
Kalbi don tutanın kolay hissedilmez sevgiye olan inancı...
Geriye kalanlar kendi içinde arar sevgiye hasreti,
Sadece arayanlar bulur kalpteki gerçek sevgiyi,
Sevilmek istiyorsan önce sen vereceksin kalbini,
Yoksa neye yarar içinde taşıdığın bunca sevgi...