Lavinya Dergisi
YORGUN YÜREK
Hak edilmeyen sevgileri taşımıyorum artık yüreğimde,
İz bıraktı yer verdiğim tüm sevgiler kalbimde.
Bir rüzgâr hafifliğinde sevdiklerim;
Demirle boy ölçüşen pamuk gibi şaşırttı her seferinde...
Ne gelir elden hoyratça incitilmiş bu kalbe;
Sevmeye çalıştıkça sevmeyi zorlaştıran ruhları,
Özgür bıraktım artık en yakınlarımı...
İşte sevmek bazen bir adım geriye atmaktı.
Özlemiyorum eskiye dair anıları,
Bana kalan bir avuç sahtekârlıktı.
Görmek istediğim gibi görmüşüm tüm insanları,
Perdeyi kaldırınca ortaya çıktı nasıl oldukları.
Birini ayakta uyutmak mıydı gerçek sevgi?
Sözlerle uyuşmayan bin bir türlü çıkarları.
Anlayınca hayatın bir yanılgı olduğunu;
Ararsın gerçek sevginin koşulsuz huzurunu.
Kalbi yoran mıdır yoksa taht kuran mıdır sevgi?
Güzel seven, gönülleri hiçbir zaman incitmezdi.
Yalanlara sığdırılmış birçok güzel kelime;
Artık tesir etmiyor istesem bile gönlüme!