Lavinya Dergisi
ALKIŞ
Mehmet KEKEÇ
Tutsak kaldı dudaklarının arasında, Yüreğinin esaretinden kurtulamayan Seni Seviyorumlar.
Ayın tozunu alıyor gri bulutlar
gece demli çay,
gökyüzünün alaca karanlığında
ucunda ölüm yok dediğin her şeyin sonu ölüm.
Gerçek duygular saklı
yalnızlığın kör odalarına ...
Uçurum uçurum düşüncelerin boşluğu
aynalarda genişliyor duvarlar
Issız harflerle bezeli suskunluğum.
Matruşka gibi soyulurken ruhum
kusursuzluğu aramak çıban
saydığım eksik, verdiğim fazla
borcum yok, alacaklıyım hayattan...
Gökyüzünün kızıl entarisine asılıyor kuşlar
Martılar geceye çığlık çığlığa giriyor
Leyleklere yol olan, bana hayâl.
Fırsat biliyor rüzgar sesimi
alıp kaçıyor seni içimden
ikindi yorgunluğunda hasret
etimi ayırıyorum şu saatlerde kemiklerinden...
Kararsızlığın dar kafesinde durur zaman
önümde uçsuz sıra dağlar bekler
Çaresizim sırtımda yok kanadım
Ben hep kendi içime kanadım...
İşitiyor musunuz kanat sesini kuşların
Yaşamın alkışlarının...