Lavinya Dergisi
DÜNYA HALİ...
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Ne zaman bitecek bu dünya sürgünü?
Hiç mi oluru yok mutluluğun, huzurun?
Acıyı en derinde hissetmek mi lazım hep?
Olmayacaklara meyilli olmaya ne gerek?
Yaşıyorum işte hayatı
Bir şekilde devam ediyor dünya dönmeye
Gece gündüze karışıyor
Güneş yıldızlara
Herkese bir şeyler yazılmış bu dünyada
Bana hep acı hep hüzün mü yoksa?
Yoruldum yaşamaktan
İçimdeki bu buhrandan
Ne zaman koşmaya başlayacağım?
Ne zaman huzurla uyanacağım yeni güne?
İçimde ki yaşama sevinci ne zaman tohum salacak toprağa?
Bekliyorum baharı
Gönlümün baharını
Ömrümün baharını
Hep kışta yaşayacak değilim ya
Ağaçlar çiçek açar bir gün
Bir gün güneş gerçekten ısıtır içimi
Umut kırıntısı bir şekilde belli ediyor kendini
Aşağı mahalleden duyuluyor sesi aşkın
Yukarı mahalle dost dolu arkadaş dolu
Evimin önü biraz bulanık, yağmurlu
Aşktan gelecek mutluluk
Dosttan gelecek huzur
Bir şekilde bu yol doğruya ulaşacak
Ben biliyorum kendimi
Yaşamak bu değil
Ben biliyorum kendimi
Ölüm bir nefes kadar yakın
Şimdi zaman geçiyor
Duygular hep var içimde
Mutluluğu huzuru arıyorum her yerde
Bulan var mı dünyada?
Dünyada bulan içinde bulur mu bunları?
Arıyorum
Bulur muyum bilmiyorum…