Lavinya Dergisi
İNSANLIK ÖLÜYOR
Alacakaranlığın şafağında duyuldu yakarışlar
Bir cihan-ı alem titredi bomba sesiyle
Nice anaların evladı şehit düştü bu kahrolası gecede
Tekbir nidaları duyulurken ışıldayan güneşin ardında
Koskoca şehri mahvettiler, ete kemiğe bürünen zebaniler.
Başını eğme ey Filistin
İnsanlık öldü sanıyorsun ama Tanrı koymaz kimsenin yanında
Dün, bugün, yarın ve elbet bir gün..
Üstlerine yağarken bombalar
Uyanacak insanlık o derin uykudan
Ve tek tek hesabı sorulacak
Şüphesiz ki milyonlarca insanın toprak olmuş bedeni
Bir hiç uğruna kanı da canı da yerde kalmayacak.
Rahat uyuyorsa geceleri birileri
Bil ki taş kesilmiş yürekleri
Vahşeti görüp sızlamıyorsa içi
Terk-i diyar eylemiş merhamet o kişiyi
Canımız yanmıyorsa koca bir millet yok olurken
İnsanlık gerçekten ölmüş azizim.