Günümüzde insanlarla ikili ilişki kurmak son derece zor bir hal aldı. Gelinen son noktada bariz bir şekilde kimsenin kimseye tahammülü kalmadı. Maddi ve manevi anlamda zorluk yaşayan toplumumuzdaki en büyük sorunlardan biri de menfaat ve çıkar üzerine kurulmuş ilişkilerdir. Genel anlamda objektif bir bakış açısı ile olayları değerlendirecek olursak, bir şekilde göreceğiz ki temeli sağlam olmayan bir şeyin devamlılığı ve güvenirliliği de o kadar zayıf olur. Bu söze istinaden her ne iş yaparsanız yapın fakat asıl olan sağlam ve dürüst bir karaktere sahip olmamızdır. Eğer kişisel olarak bizler karakterimizin temelini sağlam atarsak bunun bize yansıması olumlu olacaktır. Pozitif anlamda biz kendimiz kazanmış olacağız. Bazen bazı olaylar bizim aleyhimize işlemiş gibi görünse de mutlaka manevi olarak lehimizedir. Zaman geçtikçe, yaşadıkça bazı şeyleri daha iyi anlıyor, tecrübe ediyoruz. Daha önce ki denemelerimde yazdığım gibi, tecrübe; sadece bizim kişisel olarak yaşadığımız değil, görmüş olduğumuz olaylardan da ders çıkartarak kazanılabilir. Bu bağlamda tecrübeyi geniş bir kavram olarak değerlendirebiliriz. Yapılan bilimsel çalışmalar gösteriyor ki kullanmış olduğumuz teknolojik aletler her ne kadar hayatımızı kolaylaştırsa da beynimizi son derece olumsuz yönde etkiliyor. Yaşadığımız dünya üzerinde mutlaka her şeyin belirli bir ölçüde kullanılmasının önemi bariz bir şekilde ortada. Aksi halde olumsuz bir şekilde bizlere dönüş yapacaktır. Nörolojik olarak bizleri olumsuz etkiliyor çünkü kullandığımız cihazlar radyasyon yayıyor ve beynimizin yorgun olmasına aynı zaman da bağımlılığa meyilli olmasına sebep oluyor. Yani beynimizin normal fonksiyonunu etkileyerek zayıflamasına ve gerilemesine sebep oluyor. Bu açından psikolojik olarak zayıf bir karaktere sahip oluyoruz. Günümüzde özellikle antidepresan kullanımı artmış seviyede. Psikiyatrlar ve psikoloji alanında uzman kişiler mutlaka bu konuda gerekli bilgileri vermişlerdir. Ancak ilaç kullanımı dışında psikolojik olarak iyi hissettirecek birçok aktivite olabilir. Örneğin, okumak, yazmak, çizmek, müzik dinlemek vs. gibi. Yani insan neyi yapmaktan mutlu oluyorsa onunla meşgul olarak kendisine yardımcı olabilir. Unutmayın size sizden başka yardım edecek kimse yok! Hatırlamak, insan doğasının temel özelliklerinden biridir. Anılarımız, deneyimlerimiz ve duygularımızla şekillenir; ancak bazen, hatırlamak istediğimiz şeyleri unuturuz veya hatırlamak istemediğimiz şeyleri hatırlarız. "Unutmayın Olur mu?" bu noktada önemli bir ifadedir; çünkü hayatımız boyunca birçok kez bu cümleyi kullanırız veya duyarız. Bu ifade, hatırlatma, hatırlama ve önemli olanın unutulmaması gerektiği anlamına gelir. İnsanlar, günlük yaşamlarında birçok şeyi hatırlamak zorundadır. İş, aile, arkadaşlar, sorumluluklar ve rutinler gibi birçok faktör, hatırlama gerekliliğini doğurur. Ancak, bazen unutkanlık kaçınılmazdır. Yoğun yaşam temposu, stres, uyku eksikliği ve yaşlılık gibi birçok faktör, hatırlamayı zorlaştırabilir veya unutmaya neden olabilir. Bu durumda, "Unutmayın Olur mu?" ifadesi hatırlatma işlevi görür. Başkalarını hatırlatırken veya hatırlatılmak isteyenler olarak kendimizi ifade ederken kullanırız. Ancak, "Unutmayın Olur mu?" sadece kişisel anılarla sınırlı değildir. Toplumsal bellek de bu ifadenin önemli bir parçasıdır. Tarihi olaylar, kültürel miras ve önemli bilgiler, insanlığın geçmişini anlamak ve geleceğe yönelik dersler çıkarmak için hatırlanmalıdır. Bu noktada, "Unutmayın Olur mu?" toplumsal bir sorumluluk ifadesine dönüşür. Tarihten ders almak ve hataları tekrarlamamak için önemlidir. İnsanlar, genellikle duygusal bağlamda da hatırlamak isterler. Sevdiklerimizi, geçmişteki mutlu anılarımızı ve değer verdiğimiz şeyleri hatırlamak bizi mutlu eder. Ancak, bazen acı veren hatıralar da unutulmaz. "Unutmayın Olur mu?" bu bağlamda duygusal bir anlam kazanır. Özellikle sevdiklerimizi hatırlamak ve onların mirasını yaşatmak istediğimizde bu ifadeyi kullanırız. Sonuç olarak, "Unutmayın Olur mu?" ifadesi, hatırlamanın ve hatırlatmanın önemini vurgular. Kişisel, toplumsal ve duygusal bağlamlarda kullanılan bu ifade, insan doğasının bir parçasıdır. Hayatımız boyunca birçok kez karşılaşacağımız unutkanlık ve hatırlatma ihtiyaçlarını ifade eder. Ancak, önemli olan şeyin unutulmaması gerektiğini hatırlatır ve hatırlamanın gücünü vurgular.