Erdem; insanın ahlaksal olarak iyiye yönelmesi... Ahlakın övdüğü ve ahlaklı olmanın getirdiği doğruluk... Nesnel bir tanıma sahip olmasına rağmen, erdem kavramının kişiden kişiye değiştiği kanısındayım. Dünyaya gözlerimizi açtığımız o ilk andan itibaren erdemli insanların erdem kuralları ile baş başa kalırız. Cinsiyetlerimize uygun renkte seçilmiş kıyafetlerimiz... Pembe patiklerimiz, mavi patiklerimiz... Biraz yaş alınca pembe gömlek giymesin diye erkek evladımız; giyerse erdemsiz sayılmasın diye alınan önlemlerimiz vardır daha hayatın ilk günlerinde. Eline bir bebek verip, kamyonla oynamak erkek bebeklerin oyunudur diyerek büyüttüğümüz kızlarımız erdem timsali varlıklardır gözümüzde. Bana göre erdem; varlığını en çok da kadın ve erkek olma ayrımında ilan etmiştir. Toplumun, erkeğe erdem adı altında yüklediği çoğu sorumluluk onu sadece fiziksel anlamda güçlü kılmış, duygusal anlamda yerle bir etmiştir. Öte yandan adı bile olmayan kadın yine sosyal erdem adı altında ezim ezim ezilmiştir. Yaşamadığı, tatmadığı olaylar hakkında konuşmayı seven insanoğlu ve insankızı; yapmamız ve yapmamamız gereken olaylar karşısında bize erdem dersi vermek için her daim hazırdır . Halbuki gerçek erdem; birine akıl veremeyecek kadar benliğini silikleştirmektir bence . Kendi doğrusunu erdem olarak gören her kalp, gerçek erdemden çok uzaktadır . Ben diyenlerin sahip olamayacağı bir meziyet diyorum ben "Erdeme..." Çünkü gerçek erdemin, bölerek, parçalayarak değil; biz olarak bütün olarak elde edileceğine inanıyorum. Pencerenin önünde kar yağışını izleyenlerden ziyade karın altında ıslananların konuşması gerektiğini düşünüyorum. Gerçek empatinin ve gerçek erdemin sırrının tecrübeden geçtiği kanısındayım. Kemiksiz yapısı itibari ile her şeye dönen dilimizin, durup bir kalbimizi dinlemesi gerektiğini düşünüyorum . Saygılı olalım sevgili dost... Erdem dersi verirken kendi erdemimizi kaybetmeyelim... Herkes zorlu bir yaşamın içinde, bir de biz patron ve patroniçe olmayalım kimsenin hayatına...