Lavinya Dergisi
GÖRDÜĞÜM BİR MANZARADAN ÇOK FAZLASI…
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Galiba bu hayat bir şans meselesi
Zaman beklenmeyen bir hancı hayatımızda
Gelip geçiyor sürekli anılarımızın üzerinden
İnsanlar hep bir koşturmacanın içinde
Dünya yetmiyor artık yaşamaya
Başka bir gezegen bulalım
Bu şehir bizi yan yana getirdi ya
İşte o zaman bizim gezegenimiz
Gitmek başkalarına has bir mevzu
Sen gelmelerinde meşhur ol güzelim
İnsan birbirine yaklaştıkça görür gönül kalesini
Benim kalemin içinde hüzün var
Senin kalenin içinde endişe
Ben yalnızlığımda yaşarım yıllardır
Sen bensiz hallerinle
İkimizde mahrumuz bir şeylerden
İçimizde biriken acı kuyularını kapatmaya ne dersin?
Suyla kaplı olan bedenlerimizi yeniden inşa edelim
Gökyüzünde biriken yıldızlara bak mesela
Yahut yılmadan doğan güneşe
Çiçekler ekelim senin gönül saksına
Kurumuş güllerini de yeşertelim
Solan papatyalarını da
Sen el değmemiş bir tebessümün sahibi olarak
En güzel çiçeğimsin göz aydınlığımda
Gördüğüm bir manzaradan çok fazlası
Gördüğüm dünya aleminin cenneti
İstesem de ayrı kalamıyorum bu bahçeden
Huzuru bulduğum yer şu ayva ağacının altı
Mutluluk yaşadığım yer şu limon ağacının yanı
Her şey yerli yerinde olmasa da
Bırak dağınık kalsın bazıları
Her şeyi toplarken heba etme kendini
Bazı şeyler ve bazı insanlar
Dağınık kalmayı bu kadar hak ederken
Toplaman gereken benim yalnızca
Toplamam gereken sensin yalnızca
Gördüğüm bir manzaradan çok fazlası
İstesen de böyle kalacaksın zihnimde
İstemesen de
Aklımda gönlümün birbirine anlattığı
Senin yüzündeki her çizgiden başka ne olabilir?
Ben bu dünyada inanmak istersem bir şeylerin varlığına
Bu senin masumluğundan başka ne olabilir?
Bilmiyorum…