Yaşamı ilmek ilmek seçimlerimizle biz dokuruz aslında. Bizi var eden de bize hayat veren de geride güçlüklerle dokunduğumuz tercihlerimizdir. Zıtlıklarla kurulu bu düzende her seçimin sonucu vardır gecede. Yaşam boyunca bedelini ödediğimiz onlarca seçimin ödenmemiş bedellerini bile hisseder ruhumuz. Bu yüzden bedelini ödemeye korktuğumuz seçimlerin yollarını ezberleriz bazen. Bu;tıpkı süngüleri düşmüş kapılardan içeri girebilmek için ezberlenilmiş ölçüler kadar basittir aslında. Çünkü yaşam süngüleri olmayan kapılar kadar aralık bırakmaz sana gecede. Seçimlerimizle kalıplara sığdırmaya çalıştığımız hayatı, ancak yönünü kaybetmiş bir karıncanın acizliği gibi yaşayabiliriz. Güneş’in sonunda,güzün başında çokça rol değiştiriveririz kalıpları kırmak için. Kalıplara sokmaya çalıştığımız hayatın kalıplarını kırmak için taraf değiştiririz. Her şeyin ilmeği farklı yoldadır. Kalıplar yalnızca zihindedir. İlmeğini hissederek dokuyabileceğimiz her seçimin gücü,tıpkı renkli bir kilimin var olabilmesi için gereken kol gücü kadar cesur kalmalı. Hayata cesur bakmalı,cesurluk dokumalı. İlmeği ise güçlü bir şuur varsaymalı. Unutmayın güneş de her sabah güçlü bir şuurla doğar...