Lavinya Dergisi

KEŞKE
İrem ÇAKAR

Kaybolamayacak kadar yakın, geri dönemeyecek kadar uzaktayım.

Keşke hep çocuk kalsaydım
elleri saçlarımda annemin
kucağında yatarken
huzurlu bir uykuya dalsaydım


Keşke hep o hayali yerde
hayali arkadaşlarımla
ve bebeklerimle oynasaydım


Keşke hep çocuk kalıp
kendi kendime konuşsaydım
çığlıklarım sadece kâbuslardan
rüyalarım şekerlerden olsaydı


Keşke minicik ellerimle
çamurdan pastalar,
yapraklardan çay,
papatyalardan taçlar yapsaydım.


Keşke gözyaşlarım geçici
gülüşlerim kalıcı
anılarım sonsuza kadar
benimle olsaydı


Keşke mavi eteğim ve kâkülüme
hiç veda etmek zorunda kalmasaydım
keşke hayata tutunmaya çalışmak
ve keşke demek zorunda kalmasaydım