Bir gece vakti radyosunu açan bir adam önce sigarasını yakıyor sonra şarkının sözlerine takılıyordu. Durduk yere öyle bir şarkı dinleyip kapatacağı radyo ona binlerce anlamlar yükleten bir şarkıyla onu dakikalarca kilitliyordu duvara. Şöyle diyordu şarkıda ‘’Senden yolum geçmez artık, bilmedin beni. Sanmam bitmez bu düşmanlık’’ Anıl Durmuş sanki bu şarkıyı yazarken bu adamdan esinlenmişti. Geçmişe gidip olanları düşünmek fazla gelmişti. Sigarayı söndürmeden diğer sigarasını yakmış tüm ciğerlerine doldurmuştu dumanını. Gece uzundu artık ve radyo kapanmayacak kadar dertliydi. Peki gerçekten bir daha yolu geçmez miydi ondan? Bitmez miydi bu düşmanlık? Zor bir soruydu adam için, yaşamak kadar zor, nefes almak kadar ani ve anlamını çözemeyecek kadar bilmece dolu. Düşünmekten odaklanamıyordu karar vermeye. Mantığı devre dışı kalmıştı, duygularını kontrol etmekte zorlanıyordu ve gerçekten nefes almaya zorlanıyordu. Ciğerine saplanan acının tarifi aşktı ve duygular aleminde en keskin bıçak aşktı. Uyumak iyice zorlaşıyordu, radyoda bitmeyen şarkılar ve sigara dumanından iyice kaplanan oda artık son raddesine gelmişti. Pencereyi açıp hava almak istediğinde gökyüzünü izlemeye başlamıştı. Bir yıldız bir yıldızın yanından kayıp başka bir yıldızın yanına gidiyordu. Dilek tutması gerektiğini düşünürken bambaşka bir şey gelmişti aklına. Belki de yanında olması gereken yıldız o değildi ve gitmesi gerektiği yere gitmişti. Giden her zaman gideceği yeri bulduğu için giderdi zaten kalanın yanına yakışan illa ki yine olurdu. Öyle düşündü öyle kapattı yaralarını, sonra yüreğini sonra da penceresini. Radyoyu kapattı sonra zihnindeki tüm acı dolu anları. Yeni bir gün doğacaktı. Güneş aynı güneşti ama başka doğacaktı bu sefer. Bambaşka bir hikayeye tanık olacaktı insanlar ve ‘’senden yolum geçmez artık’’ ‘’bitmez bu düşmanlık’’ cümleleri canını yakmayacaktı. Giden herkesin yerine bir sigara daha yaktı ve üfledi tavana doğru. Yıldızlar her zaman yan yana durmazlar bazıları yerini yadırgar ve gider. Giden herkesin yerine bir yenisi mutlaka gelir ve eksik olan yapbozun parçası hikayenin sonunda elbet tamamlanır…