Lavinya Dergisi
GÜN GELDİ
Gün geldi gülmek zorunda kaldın,
Gün geldi gözünden aktı göz yaşları.
Gün geldi yastığında boğuldu saçların,
Gün geldi duyulmadı bedeninin çığlıkları.
Tutunacak bir ip ararken gözlerin,
Bir anda unutuverdi beynin.
Etrafında vardı sevdiklerin,
Bir anda aklına getirdi kalbin.
Gün geldi sen onları fark etmedin.
Gün geldi uzaklaştı senden gözleri.
Gün geldi birden fazla sevdin.
Gün geldi buz oldu kalbinin yeri.
Sona geldiğinde ağladın,
Yanında olan insanlar kadarsın.
Hayat neymiş anladın,
Ailen, sevdiceğin ve arkadaşların.