“O kadar çok seviyorum ki, içime bile sığdıramadığımı düşünüyorum bazen. Kalbim senin sevginle dolup taşıyor. Her sabah, gözlerimi açtığımda sen geliyorsun aklıma. Seni çok severek başlıyorum her güne. Eskiden olsa, düşünmezdim hiç hayatıma anlam katan birinin olacağını, her an içimdeki aşkının artacağını, seni düşünmeden bir günümün bile geçmeyeceğini… Kafamı çevirdiğim her yerde sen varsın gibi hissediyorum. Gözümü kapattığımda yanımda, açtığımda kalbimdesin. Gözlerimdeki ışıltının sebebi de sensin. Eskiden böyle parlamazdı gözlerim, bu denli hızlı atmazdı kalbim. Ama sen geldin, bana keşkelerimi unutturdun. Hayatıma öyle bir anlam kattın ki, sensiz günlerimin hiçbir anlamı kalmadı. Bu yüzden, sen benim tüm çektiklerime değersin. Hayatıma girdiğin gibi her şeyi güzelleştirdin sanki. Kuşlar eskisinden daha güzel cıvıldıyor sabahları. Çiçeklerin rengi daha canlı geliyor gözüme. Kasvetli havaları bile seviyorum artık. Sen güneş gibi açıyorsun zaten günüme. Yağmur yağsa da güzel geliyor hava, fırtına çıksa da. Benim güneşim her gün doğuyor. Radyoda en sevdiğim, en güzel şarkılar çalıyor. Aslında sen geldiğinden beri her şarkı güzel geliyor kulağıma, her şarkıyı seviyor gibiyim. Yürüdüğün kaldırımların altında tohumlar yeşeriyor sanki. Nazım Hikmet’in de dediği gibi: “Lanet olsun, ne muazzam şey seni sevmek! Bu şehir güzelse, senin yüzünden…””