Lavinya Dergisi
AKŞAM VAKTİ
Tuba DİLEK
Sinemayla kafayı bozmuş, edebiyatla iç içe olmaya bayılan, sürekli araştıran bir yazar adayı.
Ah o kara günlerin görülmez tarafı
Kara ormanların çam ağaçları
Çiçekten yoksun ve kopkoyu
Gözlerinin daldığı akşam vakitlerinde inerken fırtına
Yıllanmış sandalye gıcırdıyor köşeden
Eski bir hatıra selamlıyor pencereden
Anlatmak istediğin ifadeyi karşılayacak alfabe bulunmamış
Kelimeler uyan
Uyan da çöz şu karmaşayı
Bak şimdi nasıl da duruyor zaman
Gözden kaçan her şeyin peşinde
Uzun zamanların olmayan mecalinde
Düşünürken ve yorulurken bedenin
O akşam vakitlerinde inerken fırtına
Elinde kalem ve rahat sandalyende
Bedenini sağa sola salladığın bayık danslarla birlikte
Sana muzur gülüşmelerle açılan şarkılar eşlik ediyor
Eridiğin güneşlerde ışık olmak tane tane
Tane tane akmak gökyüzünden yeryüzüne
Kara sabahlar bıraksın yerini güne
Bugüne
Yarını beklemek değil
Dünden hızını alabilmek mesele