Lavinya Dergisi

LUNAPARK
İrem ÇAKAR

Kaybolamayacak kadar yakın, geri dönemeyecek kadar uzaktayım.

bir lunapark,
biraz dönme dolap ve çarpışıyor arabalar
ağlayan çocuklar
kahkahalarla yaşıyorlar

 

sevgilisi terk etti bir genci,
ve bir çocuk hızlı trene binemedi
binseydi ölecekti gerçi
bunu kimse bilemedi

 

yol kenarında durdu arabalar
minik çocuk gözlerini aralar
ailesinin yanından uzaklaşan çocuğun
hafiften gözleri dolar

 

herkes uğraşır farklı bir işle
renkler, zevkler,
gülüşler, öpüşler
farklıdır neticesinde

 

yorucu bir gün geçirdi baba
fakat gülsün diye bir kez bebeği
endişesi gitsin diye belki
getirdi lunaparka

 

evet yorucu hissetmek
fakat hissetmemek kadar değil yine de
evet zor insan olmak
ama yaşamak güzel yine de.