Lavinya Dergisi
ÜTOPYA
Tuba DİLEK
Sinemayla kafayı bozmuş, edebiyatla iç içe olmaya bayılan, sürekli araştıran bir yazar adayı.
Aldığı onca nefesin hakikatinde boğulur insan
Gözlerini bulutlara çevirdiğinde savurur dileklerini
Öyle ki kimse susuz kalmaz
Kurak topraklardan şelale çıkarır insanoğlu
Yine de suyu azalmaz
İntihar mektupları dolanır elden ele
Gençlerin gösterişsiz yaşamları uzak ellerde yok olur
Yine de bulunur çaresi en çözülmez sorunların
Sanat uçurumdan aşağı uzanır ve yol olur
Toz kaplarken her yeri alacakaranlıkta
Çocukların ellerinde kalem
Gözlerinde heyecan ve heves
Satırlarında birkaç ince düşünce ve karakalem eskizler
Portreler çiziliyor, mutlu insan portreleri
Hayalinden değil aynadan çiziyor küçük
Gözlerinin cıvıltısı yüzüne yansırken yeşilin tonunu takıyor kafasına
Resminde yarattığı nefis dünya ise kendi dünyası
Suların akıp gittiği derelerde ağaç yansımaları
Çiçeklerin toz pembesi ve birkaç sevgi kırıntısı
O kırıntıları paylaştıkça çoğaltıyor insanoğlu
Gözlerini devirdiği yerlerde güller yeşertiyor topraklardan
Göz pınarlarındaki sularını kurak topraklara atfediyor
Gökkuşağının 7 rengini binbir insan paylaşıyor
Mırıldanılan şarkılar daha bir anlam kazanıyor
Sanatçılar alkışlanırken en ücra köşelerde
İnsan bu ütopyaya bir kez daha hayran kalıyor