Lavinya Dergisi
BELLİ BELİRSİZ IŞIK
Tuba DİLEK
Sinemayla kafayı bozmuş, edebiyatla iç içe olmaya bayılan, sürekli araştıran bir yazar adayı.
Merdivenli yokuşlardan gidildiğinde fırtına
Gökyüzü karardı yoldan çıkanların dönmüşlere anlattıklarıyla
Boş meydanların şahit oldukları
Ve birkaç parça ateşle var oldu
Gözlerinden anladığın ne varsa dile döküldü nefes sesleriyle
Bir kartal havalandı sıcak bir gecenin öfkesiyle
Agresif ama asla isteksiz değil
Bel kıvrımlarının yollara dönüştüğü loş ışıkta
Piyanonun tuşları o tiz sesle daha ahenkli
Duruşlarsa sıradan bir bahar sabahına göre daha etkiliydi
Grafik sabit seyretti alçak bir doğru gibi
Ve mesafeler uzuyor birdenbire gözünde
Melekler kadar hafif geliyor kulağa ayrılık
Tekrar gördüğünde hatırlanıyor çocuksu heves
Bir otobüs durağında telefon konuşmasıyla verilen nefes
Hafif meşrep bakışlarla ayarttığın İzmir'in önünde
Sıcak ama asla davetkar değil
Heyecanlı koşuşun kahkahaya döndüğü deniz manzaralı evde
O his boşlukta kayboldu sürpriz bir biçimde
Gözlemler rasyonelleşti artık apaçık
Artık her akıl biraz kaçık ve
Özlemler nesnesiz artık