Lavinya Dergisi

HİS
Tuba DİLEK

Sinemayla kafayı bozmuş, edebiyatla iç içe olmaya bayılan, sürekli araştıran bir yazar adayı.

İçinden gelen kara ormanlar peydah olur aniden
Her çiçek biraz isteksiz ve solmuştur artık
Hüzünler sebepsiz ve gamzeler belirsizdir
Yüzün eskisinden yabancıdır aynaya
Çünkü ayna gerçek bir dost gibi özler gülmeni
Ve belki de hiçbir zaman bırakmaz elini
Yorgunluk ve bir bezmişlik düşman kesilir
Saçlarında bir sonbahar eser güçlü bir lodos misali
Yaprakların güzün binbir tonu
Tadını aldığın her şey artık biraz yarım
Masadaki küllükse her zamankinden daha tamdır
Çıkmaz sokak bir akşamüstünü daha da soğutur
Yolların uzar aniden düşünceli yılların gibi
Gözlerin dolar ve bekler çaresizliğini
Kimi zaman daha pervasız olur gece
Mıh gibi aklına kazır hislerini
Saatler akmaya devam eder ya da sadece alışır insanoğlu
Gece çöker aynı zamanda üzerine
Acımasız şarkılarda alır soluğu
Kimse bilmez aynalarda gülden güle kuruduğunu
Ve hissetmez artan acını
Günden güne