Lavinya Dergisi
ZAMANSIZ İZLERİN 
                    Savuruyorum küllerini ölmüş hayallerimin
Mutlu mu dedik? Hüzün mü dolduk? Unut gitsin bir zaman...
Bir kum saati misali çeviriyorum dünyamı
Dönsün ki terse, getirebilsin seni 
Kayboluşlar kuşanmış sözcüklerimin arasına
Ruhumu mesut etmeni bekliyor 
Senden bana damlayan her zerrenden
Birçok iz...
Derinleşiyorum boşluğunla
Hatıramdaki bakışlarında kayboluyorum 
Ruhumu delip geçmiş sözlerinden
Siyahı daha da sevmeye başlıyorum...
Kapatmaya çalışıyorum her birinin üstünü
Biri gitse biri kalıyor 
Ne çok bırakmışsın bende kendini
Unutturmuyor zamansız izlerin
Takvimin yaprakları hızla tükeniyor
Bir heyecan tutarken umudun iplerini
Kopuveriyor ansızın...
Rüyadan uyanırcasına çöküyorum olduğum yere
Sonunda saati çalıyor
Bendeki zamansız izlerin
Kurutmuş zamanımı
Dört bir yanımı saran sensizliğin bendeki yerini arıyor...
