Lavinya Dergisi

SENİ DÜŞÜNDÜM
Mehmet YILDIRIM

Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?

Ben bu girdaplı dünyada hep yalnızdım
Kelimelerim hep kendi gölgemeydi
Sustuklarım
Boğazımda kalanlar
Heveslerim 
Hayallerim…
Nicesini aştım bir yerden sonra
Hayallerime yüzmeyi öğrettim
Kendime yalnızlığı 
İçimde o kadar heves yarım kaldı ki
Ben bir yere adım dahi atamadım
Kırılmış her kalp atışından sonra
Dönüp dönüp arkama baktığımda
Yine kendimi gördüm
Yanımda kimse yoktu
Bir sen ol istedim oysa şu hayatta
Bir tek düştüğümde elini sen uzat
Yüreğimden tut
Sevilmemiş yanlarımı sev
Biraz olsun yalnızlığımı paylaşayım 
Ölüm bile bu kadar yakınken nefesime 
Bir tek seni düşündüm ömrüm boyunca 
İçimde bu zalim aşkın hırpalamasıyla geçti ömrüm
Adım attım aşk çıktı karşıma
Uyudum rüyalarıma geldi
Uyandım gözlerimin önüne
Bir yerden sonra alıştım dedim
Alıştığım yerden bir daha vurdu hayat
Ben hep yalnızlık türküleri yaktım
Hep yalnızlık şiirleri yazdım
Bir tek seni atamadım içimden
Bir tek o aşkı öldüremedim yurdumda yöremde
İsmimi unuttum
Yaşımı yaşantımı unuttum da
Dönüp dönüp seni hatırladım 
Ben bir tek seni düşündüm ömrümde 
Bir tek aşkın uğruna
Bir düşüncenin deryasında kaldım…