Lavinya Dergisi
ZAMANSIZ DEPREM
Burçin LAÇİN ALTAY
Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.
Kaç ölü kaç yaralı çıkar içimdeki depremden sabaha
Bu çaresiz hüzünle kaç zaman yas ilan edilir yüreğimde
Akşamdan kalma acılarımın
Sevdaya uzanan ellerini tut!
Çünkü seni düşününce
Fırtınaya tutsak bir deniz gibi
Dalgalanıyor şiddetle yer kürenin zemini
Oysa yüzüme dokununca parmaklarınla
Bütün fay hatlarına doluyordu yüzümün
Hüzünle karışık bir sevda
Gece yeniliyor beklemeye
Şekli değişiyor yer kürenin işte
Hiçbir şey eskisi gibi değil artık
Elini tutmayınca sen sevdamın
Sabaha çıkmıyor tek bir canlı nefes
İçimin zamansız depremlerinde...