Lavinya Dergisi

GÖNÜLLÜ
Mehmet YILDIRIM

Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?

Bazı adımlar vardır gönüllü atılır,

Tereddüt etmeden başlarsın yürümeye,

Nereye gittiğini bilmesen de yolun,

Sonuna kadar gitmeyi istersin,

Bilirsin,

Bilinmez de olsa sonu,

O yolu yürümeyi istersin,

Yorulursun bazen,

Bazense kırılır kızarsın,

Yine de yolu sevmekten,

Yolun sana getireceklerini beklemekten,

Vazgeçer,

Geri dönemezsin,

İnsan başladığı her şeyi bitiremez bu hayatta,

Ama o yolu bitirmek istersin,

Çünkü bazı duygular,

İnsanın içinde yaşanmaz,

Dışavurur kendini,

Apaçık ben buradayım diyerek konuşur,

Öyle sıradan cümleler de kurmaz,

Yüzüne yüzüne haykırır gerçeği,

Yüzleşmediğin her duygunun hesabı sorulur,

Er ya da geç çekersin acısını yüreğinde,

Bu yol o duygunun verdiği bir acıdır belki,

Belki mükafatını yolda bulursun,

Kazanırsın yahutta kaybedersin,

Ama o yolu yürürsün insanca,

Ben seni kazandım yürek acım,

Sarı saçlarına dökülen sabah yakamozunu,

Bir akşam güneşinde parlayan yüzünü,

Ay ışığını kıskandıran gülüşünü,

Bu yolda buldum ben,

İnsan bazen yanlış tercihler yapar hayatta,

Tecrübe der bazen,

Bazense hata,

Değmeyecek insanlara değmeyecek sevgiler yükler,

Bazısının aklı başında değildir,

Bazısı geriye bakarak yürür,

Ben gördüğümde geç olmuştur,

Farkındalığım da senin bakışında gizliymiş,

Öğrendim,

Gönüllü bir yolcu olarak,

Gönülle yoluna geldim,

İşte buradayım,

Sabah güneşim de doğarken sen,

Akşam kapanan gözlerimin flu manzarası da,

Bu gece benimle uyu,

Geç oldu saat epeyce,

Yarın yol uzun,

İnsanlara sevmeyi,

Sevilmeyi öğreteceğiz,

Vesselam…