Lavinya Dergisi

GÖNÜL ÇİÇEĞİM
Mehmet YILDIRIM

Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?

Yeniden bir şiir yazıyorum artık,

Gökyüzünün bulutları dağılıyor,

Yıllar var güneşe hasret kalmış kalbim,

Yağmuruna karına doymuş kışının,

Baharı müjdeliyor kuş sesleri,

Baharı çağırıyor ağaçlarda açan çiçekler,

Gönlümün çiçeği yeniden yeşeriyor,

Bir tebessümün dudak kıvrımında,

Ben orda hem ölmeye başlıyorum,

Hem yaşamaya,

Yeniden bir hayat başlıyor artık,

Gözlerimi kapattığım karanlıktan,

Aydınlığa adım atıyorum şimdi,

İçimi ısıtan güneş mi?

Yoksa senin gözlerinde ki alev mi?

Bilmiyorum,

Bilinmezliğin en güzeli,

Bana ait hissettiğim gözlerin,

Bana bilinmezliği bildirdiği,

Bakmasını bilene görmesi her zaman mümkündür,

Görmek belki bir şehri yeniden ayağa kaldırır,

Yeni bir devrim başlatır edebiyat kitaplarında,

Raflarda benim hikayem dolaşır,

İçinde sen,

İçimde sen,

Vazgeçişlerimi hatırlatıyor bana sensizlik,

Yokluğunda bile geçtiğim yollara bakasım gelmiyor artık,

İçimde sana yazılmayı bekleyen cümleler,

Dilimin bağını bir çözersem şayet,

Ellerim ellerine değdiğinde,

Sen döküleceksin dilimden sana,

Aşkı tarif etmek zor,

Hangi kelimeye sığdırsam eksik,

Hangi cümlede kullansam devrik,

Yerini yadırgıyor alfabemde,

Sana anlatmak istediğim sevgiler,

Yeniden güven limanına demir atmış kalbimle,

Adım adım sana doğru gelirken,

Güvensiz kaldığım güzelliklerin içinde,

Ne de çok zaman kaybettiğimi gördüm,

Özür dilerim kalbim,

Ben değmeyecek manzaralarda,

Şu ahir zamanından çaldım sevgiyi,

Şimdi bambaşka bir hayatın içindeyim,

Vazgeçtim ve iyiyim,

Ve yeni bir şiirin tam başlama cümlesindeyim,

Benim yüreğim,

Aşk dilinin vücut bulmuş hali,

Bir güzel gönül çiçeğim,

Bir şarapta seninle içip,

Bir gecenin sonunda seninle uyuyacağım,

Bir şiir olacak kollarımın arasında,

Ben o gün şiir yazmaktan vazgeçeceğim,

Ve geliyor gelmekte olan,

Ben hazırım,

Gece uzun,

Aşk baki…