Lavinya Dergisi

DÜNYANIN SONUNDA BİR YER
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

 Kirli geçmişli dünyanın soysuzluğu  

Bataklık sevgilerin kurumuş çiçekleri 

Cinnetinden kurtulmuş yatağın dağınıklığı 

İçimde durmadan dört nala koşan kısrağın sırtında  

Sırtında dağların erişilmez karı 

Yükü ağır, yükü dünyanın kahrı 

Bir uçuruma doğru durmadan koşuyor 

Bir uçurum dünyanın sonunda öylece duruyor, ardında sen.  

Görüyorum. 

  

Hala içimde kaburgama sığmayan hırçın kısrak dört nala 

Dünyanın sonundaki o uçuruma doğru 

Ağzında kızıl damga bin yıllık kanlı mühür  

Sırları küp küp doğranan talihin ve tarihin hazin bekçisi 

Ölüme inanmadan / ölümden korkarak  

Yine de ayaklarını vura vura  

Asi bir direnişçi gibi haksızlığa 

Sancılı ülkemin taşlı toprağında iz bırakarak  

Kısrak dört nala, gövdemden uçuruma  

Düşüyorum. 

  

Yokluğun geniş coğrafyasındaki  

Acı o kadar derin ki  

Uçurumdan yerin yedi kat altına düşüyor  

Kalbime sığmayan o hırçın kısrak  

Yırtıp geçiyor aşk saydamı bedenimi 

Ve kaburgam paramparça... 

Dünyanın sonundayım ya da  

Ölüyorum.