Lavinya Dergisi
BİR ÖYKÜBen zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Oldu o zaman,
Kalkalım
bu deniz manzaralı yerden,
Kendi
mağaramıza dönelim,
Alışmayalım
böyle şeylere,
Bünyemiz
bilmez böyle güzellikleri,
Oysa
geçmişte rastlaşmıştık sanki,
Ya
da ben öyle sandım,
Bilmiyorum,
Kendime
layık görmediğim zamanlar oldu,
Bu
güzel manzaranın içinde bana yer yoktu,
Yine
de bir parçası olmak istiyor insan,
Yüreğinde
atan o hevesi kıramıyor,
Kendine
söz geçiremiyor,
İstemekten
başka ne gelir ki elden?
Bazı
şeyler doğuştan gelir,
Sonrasında
şekillendirebildiğini şekillendirir insan,
Oysa
yaşamak bambaşka bir an,
Planlayarak
yürüyemez,
Korkarak
adım atamazsın yaşarken,
Dayan
yüreğim biraz daha dayan,
Vazgeçmeyi
en son hak eden sensin,
Lakin
benimde elimden gelen bu,
İstesem
de tutamıyorum güzel şeyleri ucundan,
Kalbimi
karanlıktan arındıran bu manzara,
İçime
bir güneş gibi doğarken,
Fazlasını
istemeye korkuyorum,
Üstelik
bir karşılığı olduğunu bilmeden,
Öyle
ya,
Ya
manzara beni izlemekten hoşnut değilse?
Ya
daha iyi bir manzarayı izlemek isterse?
Zor
bir sınav yaşamak,
Ve
duyguları kontrol altına almak,
Yüreğimde
bir sızıdan kopan nefret,
Bir
aşktan doğan umut,
Bir
umutsuzluktan doğan kasvet,
Hangisine
sarılsam bilmiyorum,
İçim
darmadağın,
Toplayalım
istiyorum,
Toplamak
istiyorum,
Ben
bu manzarayı izlerken,
İçimde
ölümler ve doğumlar görüyorum,
Ölümler
ve doğumlar…