Lavinya Dergisi

BİR ÖYKÜ
Mehmet YILDIRIM

Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?

Oldu o zaman,

Kalkalım bu deniz manzaralı yerden,

Kendi mağaramıza dönelim,

Alışmayalım böyle şeylere,

Bünyemiz bilmez böyle güzellikleri,

Oysa geçmişte rastlaşmıştık sanki,

Ya da ben öyle sandım,

Bilmiyorum,

Kendime layık görmediğim zamanlar oldu,

Bu güzel manzaranın içinde bana yer yoktu,

Yine de bir parçası olmak istiyor insan,

Yüreğinde atan o hevesi kıramıyor,

Kendine söz geçiremiyor,

İstemekten başka ne gelir ki elden?

Bazı şeyler doğuştan gelir,

Sonrasında şekillendirebildiğini şekillendirir insan,

Oysa yaşamak bambaşka bir an,

Planlayarak yürüyemez,

Korkarak adım atamazsın yaşarken,

Dayan yüreğim biraz daha dayan,

Vazgeçmeyi en son hak eden sensin,

Lakin benimde elimden gelen bu,

İstesem de tutamıyorum güzel şeyleri ucundan,

Kalbimi karanlıktan arındıran bu manzara,

İçime bir güneş gibi doğarken,

Fazlasını istemeye korkuyorum,

Üstelik bir karşılığı olduğunu bilmeden,

Öyle ya,

Ya manzara beni izlemekten hoşnut değilse?

Ya daha iyi bir manzarayı izlemek isterse?

Zor bir sınav yaşamak,

Ve duyguları kontrol altına almak,

Yüreğimde bir sızıdan kopan nefret,

Bir aşktan doğan umut,

Bir umutsuzluktan doğan kasvet,

Hangisine sarılsam bilmiyorum,

İçim darmadağın,

Toplayalım istiyorum,

Toplamak istiyorum,

Ben bu manzarayı izlerken,

İçimde ölümler ve doğumlar görüyorum,

Ölümler ve doğumlar…