Lavinya Dergisi

SEN YOKKEN
Mehmet YILDIRIM

Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?

Beyazları sarmalıyor hayallerim

Gerçekler siyahlara emanet

Hüzün, bulutların üstüne tırmanmış

Gökyüzü muhteşemliğini kaybediyor senden uzakta

Hızını alamıyor sinir hücrelerime baskı yapan duygular

Öyle ki aynı anda farklı şeyleri yaşıyorum

Sen yokken özleminle

Sen yine yokken sensizliğe nefretimle

Sen yine yokken hayaline hayranlığımla

Sen yokken sessizliğe haykırışımla...

Yıldızlar da gecenin demini aldı artık

Bugün de uykunun son virajına denk geldim

Halbuki en tatlı rüyaları seninle görüyordum ben

Mesela mutluluk bir adım ötemdeydi

Huzuru sinemde bir yerde tutuyordum

Ve sol göğüs kafesim yırtılıyordu çarpıntıdan

Dedim ya en tatlı rüyaları seninle görüyordum ben

Ve anlıyorum ki seraba alışkanlığım olmuş

Gerçeklere alerjim,

Sana bağlılığım tutmuş,

Sensizlikten gidişlerim...